Klima

S obzirom na svoj položaj u odnosu na geografsku širinu, Južna Amerika se deli pre svega na klimatske celine koje odgovaraju velikim zonama opšteg atmosferskog kretanja. Pored toga, značajan je i faktor razlike u nadmorskim visinama, kao i druge pojedinosti koje doprinose pojavi različitih klimatskih tipova, naročito u pogledu količine atmosferskih taloga i njihovog rasporeda u toku godine. Treba ipak napomenuti da se najveći deo Južne Amerike nalazi na tropskoj geografskoj širini, jer ona počinje na severu, na nekoliko stepeni seveno od severnog povratnika, dok se južno od južnog povratnika kontinent naglo sužava. Zbog toga izrazito preovlađuje topla (ekvatorska i tropska) klima u kojoj se smenjuju vlažni i suvi klimatski tipovi. Sve varijante tropske klime sa suvim godišnjim dobima još uvek su tople klime u kojima srednje godišnje temperature iznose oko 24 stepena Celzijusa, a najviše prosečne mesečne temperature razlikuju se samo za nekoliko stepeni. Ta topla i vlažna sredina održava u najkišovitijim područjima prirodnu prašumsku vegetaciju, u više spratova, sa vrlo različitim vrstama drveća. Godišnja količina padavina iznosi od 2.500 milimetara u navetrinskoj oblasti do 1.500 milimetara u zavetrinskoj oblasti. Kada se ukupne godišnje padavine spuste ispod 1.500 milimetara, šuma se proređuje, a zatim povlači pred šumovitom savanom, koja pokriva čitav donji deo brazilske visoravni. Nekoliko zaštićenijih područja odlikuju se čak pravom prirodnom savanskom vegetacijom, mada je teško reći da li je ona stvarno prirodna ili je čovek posredovao u njenom nastajanju. Drugi tipovi klime su zastupljeni u južnom delu Južne Amerike. Vlažnu suptropsku klimu susrećemo na jugu Brazila, Urugvaja i na severoistoku Argentine. Padavina ima u toku svih godišnjih doba, ali zimske kiše preovlađuju sve više ukoliko se ide dalje na jug, dok ukupna količina padavina opada od istoka prema zapadu i izazaiva pretvaranje šuma u preriju koja pokriva čitavu Pampu. Na zapadu južnoameričkog kontinenta može se izdvojiti pojas sredozemne klime od Santijaga do Valdivije sa toplim i suvim letom i svežom i vlažnom zimom, a zatim južno od Valvidije umerena okeanska klima, sa obilnim padavinama i niskom temperaturom za ovu geografsku širinu, usled uticaja jakih zapadnih vetrova koji dolaze saTihog okeana i zaustavljaju se u sudaru sa planinskim vencem Anda. Vegetacija je šumska u onim predelima u kojima velika nadmorska visina nije dovela do obrazovanja lednika.